شعر زمان ما

باجي باجي جان! بله باجي جان؟ مرغ من اونجاست؟ بله باجي جان. چند تا تخم كرده؟ سيصد تا. تخمش كو؟ فروختم. پولش كو؟ حنا خريدم. حنا كو؟ دست عروس. عروس كو؟ توي حموم. حموم كو؟ خراب شد. آبش كو؟ شتر خورد. شتر كو؟ پشت كوه. چي مي‌خوره؟ علف چنار. چي مي‌رينه؟ روغن چراغ.

یوم البصیرة

در آستانۀ سالروز حماسۀ 9 دی نمایندگان مجلس شورای اسلامی مصوبه‌ای را برای هدفمندی یارانۀ ساندیس در دستور کار قرار دادند. این تصمیم با اعتراض خودجوش شماری از جوانان انقلابی مواجه شده که معتقدند تصمیم مجلس باعث ایجاد فشار بر اقشار آسیب‌پذیر جامعه می‌شود و از اینرو مانع تحقق منویات مقام معظم رهبری (مدظلّه‌العالی) است.

شعرای مظلوم

واقعاً جای بسی تأسفه که نخستین اشعاری که هر ایرانی فرا می‌گیره، شاعرشون گمنامه. در صدر این اشعار، ترانۀ خاطره‌انگیز "یه توپ دارم قلقلیه، سرخ و سفید و آبیه" و اشعاری دیگر همچون "تپلویم تپلو، صورتم مثل هلو" یا "دویدم و دویدم، سر کوهی رسیدم" هستند؛ همچنین قطعات شعری که بدون آنها بازی‌های ما به جریان نمی‌افتاد، نظیر "دستمال من زیر درخت آلبالو گم شده"، "آن مان نوارا دودو اسکاچی آنا مانا کلاچی"، "ده بیست سه پونزده هزار و شصت و شونزده" و "در زمان‌های قدیم شاه تیراندازی می‌کرد، فرح طناب‌بازی می‌کرد". حقیقتاً این شاهکارهای ادبیات پارسی را چه کسانی سروده‌اند؟

یلدای هدفمند

صحبت حکّام ظلمت شب یلداست        نور ز خورشید جوی بو که برآید

خدا خیرش بده، کلّی سوژۀ صحبت و خنده برای شب یلدای مردم جور کرده. عزل متکی و بذرپاش و رامین، آغاز هدفمندی یارانه‌ها با شیب ملایم و ... امّا شما یلداتونو با این چیزا خراب نکنید. هندونه‌تونو بخورید.

گروپ‌حال

فکر کنم این روزا که تلویزیون سرکوب دانشجوهای انگلیسی توسط پلیس انگلیسو نشون می‌ده، ضرغامی و شریعتمداری و آقا و اینا کلاً، به ارگاسم می‌رسن.