چند روزی نبودم و دلیل آن نبود مگر بدهی‌ام به شرکت محترمۀ مخابرات (بخوانید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) که به این بهانه مرا از اینترنت، این نعمت خدادای و از حقوق حقّۀ بشر، محروم کرده‌بودند. این غیبت صغرای من حسودان تنگ‌نظر و عنودان بدگهر را به وجد و شعف و سرور آورد و در وصف من شایعه‌ها ساختند که فلانی را به کهریزک و اوین و غیره و ذلک برده‌اند و حال می‌توانیم نفسی به راحتی بکشیم و رقص و پایکوبی کنیم؛ و یاران چه غریبانه در فراق من ضجه‌ها زدند و مویه‌ها کردند. اما، اکنون من آمده‌ام، با همان عهد پیشین؛ و دشمنان بدانند که هواپیمای سقوط‌کرده همچنان در اوج به کارش ادامه خواهدداد و خاری خواهد بود در چشمان پلیدشان.
۲ نظر:
لطف کردی... کردنی
خيالمان راحت شد...
ارسال یک نظر