۱۳۸۹ مرداد ۳, یکشنبه

تمثیل

مَثل دنیا در نظر من مَثل ظرف طلایی است که در آن لجن ریخته باشند. کوه و جنگل و دریا و آسمان و ماه و خورشید و ستاره، همه در اوج عظمت و زیبایی هستند. اما آنچه که در این دنیا جریان دارد و ما زندگی می نامیم اش، من هیچ زیبایی در آن نمی بینم. هرچه هست زشتی و پلیدی و رنج و غصه است.

پای ورق: اخیراً فیلسوف شدم.

۴ نظر:

khoffash گفت...

salam
shayda too oon zarfe talayi lajan nabashe abe zolalo pak bashe
pas harkasi ke toosh negah mikone ye chize motefavet mibine chon mesle ayene amal mikone!

مهرنوش گفت...

واقعا هم به کوچکیه ظرف است و هم به زشتی و کثیفیه لجن

دیوانه نوشت

n.lotus گفت...

پس آدمایی که دوستشون داریم و به امیدشون زنده ایم کجای این ظرفن؟

شهاب گفت...

الله اکبر ! تبارک الله ، احسنت !