۱۳۸۹ دی ۲۷, دوشنبه

سيلان انديشه

رفيقم ايميل زده مى‌گه:
"سلام، متن زير لطيفه نيست هرچند شبيه لطيفه است. لطفاً اگر نظرى داريد بفرماييد. با تشكر.
- سلام. خوبى.
- سلام. تا خوب به چى بگى.
- ببخشيد منظورم اين بود كه چطورى؟
- خوبم."
منم نظر كارشناسيمو براش فرستادم:
"نكته‌ نخست اينكه در آخِر جمله نخست بايستى علامت سؤال بگذاريد. نكته دوم اينكه اين ديالوگ نه يك لطيفه كه تلنگرى است به عمق دردهاى انسان ماشينى كلى‌نگر، كنايه‌اى است دردآلود از سرگردانى‌هاى بشر محبوس در زير پوست اجتماع ازهم‌گسيخته، نيشترى است به ظواهر تجدّدمآبانه در عين پوزخند به روح تنهاى آدمى كه جهان كوچك هستى را به سخره گرفته و سر در گريبان عزلت با چشمانى بسته خيره به افقى در ناكجاآباد ذهن مى‌نگرد."

۲ نظر:

ناشناس گفت...

نیستی ها...نمیشه که

ناشناس گفت...

تیترش این بود: مرض داری؟