يه استادى داشتيم كه از پيكان با عنوان "شرم ملّى" ياد مىكرد. داشتم فكر مىكردم ما چند تا از اين شرمهاى ملّى داريم؟ ديدم خيلى زياد. مثلاً احمدىنژاد يه شرم ملّيه. فوتبال ناب ايرونى هم يه شرم ملّيه. بسياري از مؤلفههاى فرهنگ ايرانى هم شرم ملّى محسوب مىشن. موارد ديگهاى هم مىشه نام برد كه در ابعاد ملّى براى ما شرمآور باشن، مثل اينترنتمون، رسانۀ ملّىمون، نمايندههاى مجلسمون و خيلى چيزاى ديگه. فقط موندم چرا چيزى بهنام "عرق شرم ملّى" نداريم؟
۲ نظر:
سلام
خیلی حال کردم با سبک نوشتنت و خندیدم
:))
خوب می دونی ، اصولا هرچ ملی میشه ماهیتِ وجودیش رو از دست میده ! یعنی کلا چیزی حساب نمیشه که باعثِ شرم بشه یا نه !
ارسال یک نظر